तू आणि मी

मित्रांनो, खूप दिवस झाले मनात काही तरी घोळत होते, पण सांगड बसत नव्हती... आणि अशातच 'व्हॅलेन्टाईन डे'ला कुठून तरी प्रेरणा मिळाली आणि गोष्टी आपोआप जुळत गेल्या... शब्द साधे आहेत, कुठे चुकलो तर समजून घ्या...

तू डोळे, मी काजळ
तू डोंगर, मी नदी
तू ढग, मी वारा
तू कमळ, मी चिखल...

तू रस्ता मी दिशा
तू श्वास, मी ध्यास
तू पाऊस, मी छत्री
तू ऊन, मी सावली...

तू टेबल, मी खुर्ची
तू अंगठी, मी बोट
तू चंद्र, मी तारा
तू मांजर, मी कुत्रा...

तू फळा, मी खडू
तू सवय, मी खोड
तू सुई, मी दोरा
तू चष्मा, मी नाक...

तू ऍक्टिवा, मी डिस्कवर
तू मायक्रोमॅक्स, मी मोटोरोला
तू टेस्टर, मी डेव्हलपर
तू कर्वेनगर, मी चंदन नगर...

तू घड्याळ, मी टिक टिक
तू चिमणी, मी काजळी
तू माठ, मी तिवई
तू माचीस, मी काडी...

तू समुद्र, मी आभाळ
तू थंडी, मी ऊब
तू हृदय मी धड धड
तू सूर, मी ताल...

तू शब्द, मी अर्थ
तू जांभई, मी झोप
तू स्वप्न, मी भास
तू पापणी, मी पाणी...

तू शिंक, मी सर्दी
तू कट्टा, मी गप्पा
तू वाळू, मी खोपा
तू लाट, मी किनारा...

तू रुसवा, मी थट्टा
तू अबोला, मी समजूत
तू ओठ, मी थर-थर
तू भेट, मी ओढ
तू प्रतीक्षा... मी तळमळ...

- प्रसाद पांडुरंग कुलकर्णी